Öyle güzel bir aralık sabahı ki, okulun kütüphanesine gitmek için dışarı çıktığımız halde vazgeçiyoruz ve geldiğimden beri bir türlü gidemediğim Prater'deki dönme dolabı görmeye karar veriyoruz. Praterstern'de trenden iniyorum, arkadaşlarımla buluşuyorum ve istasyondan çıkıp Viyana'nın en ünlü lunaparkını gezmeye başlıyoruz.
Vikipedi'den edindiğim bilgiye göre, içinde bulunduğumuz bölge 1162'den beri Pratter adıyla biliniyor ve önceleri av alanı olarak, 1766'dan de beri halkın dinlenebileceği park alanı olarak kullanılıyor. Bugün bi kısmı dinlenme alanı olan bölgenin büyük bir kısmı da orman olarak korunuyor. Daha önceleri çok defa uzaktan gördüğüm, gece ışıklarını izlediğim meşhur dönme dolabı ilk defa yakından inceliyorum. Dönme dolap 1896 yılında İmparator 1. Franz Joseph'in tahta çıkışının 50. yılı anısına yapılmış. 2. Dünya Savaşı'nda hemen hemen tamamı yok olan bu meşhur simge 1947'de tekrar hizmete açılmış.
Her ne kadar dönme dolabıyla ünlü olsa da lunaparkta başka eğlence araçları da olduğunu söylememe gerek yok herhalde. Kışın ortasında bile güzel havayı fırsat bilen insanlar gezmeye, çocuklarını eğlendirmeye gelmişler. Dönme dolaba binen, büfelerde atıştıran insanlar ortama hareketlilik katıyor. Bahar ve yaz aylarında buranın nasıl olacağını merak etmeden duramıyorum.
Nedense dönme dolaba binmeye çok hevesimiz yok. Biri hadi binelim dese diğerleri de ona uyacak ama en istekli olan benim, bendeki istek bile belli belirsiz. Biz de boş verip çevreyi dolaşmaya çıkıyoruz. Tuna'nın çok yakınındayız ve Tuna şehirden o kadar uzak, günlük hayatın o kadar dışında ki, biz günün kalan kısmını nehir çevresinde geçirmeyi tercih ediyoruz. Saatler boyu süren Tuna nehri çevresi gezisi, Viyana'da geçirdiğim en güzel günlerden biri olarak hafızama kazınıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder