Milano

Milano’yu turumuza dâhil etme sebeplerimizden biri bağlantı yollarının üstünde olması, diğeriyse yakınında bulunan Como Gölü’ydü. Ancak zaman kısıtlaması nedeniyle Como Gölü plandan çıkınca, Milano bizim için sadece geceyi geçirilecek bir ara durak oldu.

Cenova’dan gece kalkan trenle ayrılıp 1,5-2 saat süren 150 kilometrelik bir yolculuğun ardından geç saatlerde Milano’da olduk. Geceyi Milano’da geçirip ertesi sabah erkenden Venedik’e hareket etmeyi planlamıştık. Gitmeden önce ve sonra duyduğumuza göre Milano’da lüks ve zenginlikten başka görecek pek bir şey yoktu. (Yine de kentte en azından bir gün gezip ünlü gotik katedrali Duomo'yu görmek, alışveriş caddelerinde şöyle bir turlayıp kentin havasını koklamak fena olmazdı.)

Şehre giden trende gördüğümüz moda dergilerinden fırlamış kadar bakımlı iki kadını saymazsak, daha istasyona iner inmez Milano'daki lüks ve moda çılgınlığı konusunda bazı ipuçları yakaladık. Tren istasyonu şimdiye kadar gördüklerimizin içinde en büyük ve en güzeliydi. İçinde lüks mağazalar ve cafe'ler vardı. İstasyondaki pastanelerin bile lüks ve tarihi olduğunu söylemem bu konuda bir fikir verebilir diye düşünüyorum.

İstasyondan çıkıp karanlık sokaklarda otelimizi aradık. Çevre ve insanlar biraz korkutucuydu. Bu şehrin Cenova kadar güvensiz olduğunu düşünmemekle birlikte, muhtemelen istasyon çevresi biraz riskli bir bölgeydi. Sonunda otelimizi bulduğumuzda, artık gece birilerinin odamıza dalmamasından başka bir beklentimiz yoktu.

Neyse ki sorunsuz bir gecenin ardından sabah erkenden otelden ayrıldık. İlk defa kaldığımız bir yerde kahvaltı paralıydı, almadan çıktık. Gündüz gözüyle görünce otelin sokağının o kadar güvensiz olmadığını fark ettik. Çevrede çok sayıda ev vardı. Gecenin karanlığında bize korkutucu ve ıssız gelen sokak, aslında apartmanların olduğu, ailelerin yaşadığı normal bir bölgeydi. Kahvaltımızı tren istasyonundaki bir cafe'de kahve içip sandviç yiyerek yaptıktan sonra trene bindik, ver elini Adriyatik kıyıları, Venedik...